Nazwę tę nosi kraniec półwyspu Kullahalvön. Jest to obszar o ciekawej budowie geologicznej, urozmaiconym ukształtowaniu powierzchni oraz oryginalnej szacie roślinnej. Wybrzeże ma tutaj charakter klifowy; najwyższy punkt Hakull (188 m n.p.m.). Masyw Kullaberg zbudowany jest z odpornych na procesy wietrzenia skal krystalicznych. Z Mole na koniec półwyspu prowadzą dwie trasy: czerwona wzdłuż brzegu południowego oraz niebieska wzdłuż północnego. Obie są niezwykle atrakcyjne widokowo, gdyż wiodą krawędziami brzegów klifowych. Po przeciwległej stronie półwyspu, na wysokości Mole, znajduje się ścisły rezerwat ptaków. Pieszo możemy udać się do latarni morskiej Kullens Fyr (88 m n.p.m.) , z tarasu której rozciąga się niezapomniany widok na cieśninę Kattegat i urwiste klify. Pierwsza latarnia morska została zbudowana w tym miejscu już w roku 1563. W pobliżu latarni znajduje się doskonałe miejsce na piknik. Stamtąd udajemy się skalną ścieżką (konieczne odpowiednie obuwie) w do w kierunku brzegu. Za białymi strzałkami, po kilkunastu minutach, kluczą; wśród skał o fantastycznych formach docieramy do Silvergrottan, czyli srebrnej jaskini . Sięga ona kilka metrów w głąb i powstała na przecięciu linii lokalnych uskoków. Jej geneza zapewne związana jest z procesami abrazji, gdy poziom morza znajdował się kilka metrów wyżej niż obecnie. Uderzające fale morskie doprowadziły do powstania niszy skalnej. Przyczyną podnoszenia się poziomu brzegu morskiego na tym terenie są ruchy izostatyczne po ustąpieniu ostatniego lądolodu. Wycieczkę brzegiem możemy kontynuować; obserwują; niewielkie malownicze zatoczki i fantastyczne kształty skał.
Wiecej TU
